Του Chris Rotolo
Το σώμα μιας βρέφους φάλαινας που ξεβράστηκε στην παραλία του Keansburg τον Δεκέμβριο ήταν μέρος μιας άνευ προηγουμένου συστάδας θανάτων φαλαινών κατά μήκος των ακτών της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϊ τις τελευταίες 40 ημέρες.
Αυτή η σπερματοφάλαινα μήκους 12 ποδιών ήταν μια από τις επτά απειλούμενες φάλαινες που ξεβράστηκαν στην ακτή τις τελευταίες έξι εβδομάδες και θα μπορούσε να συνδεθεί με ένα όγδοο περιστατικό, αφού οι επισκέπτες στο κρατικό πάρκο Assateague στο Μέριλαντ ανακάλυψαν το σώμα μιας φυσητήρας 20 ποδιών τη Δευτέρα, Ιαν. 16.
Το πάρκο βρίσκεται περίπου 120 μίλια από το Brigantine, όπου το Marine Mammal Stranding Center επιβεβαίωσε τον θάνατο μιας θηλυκής φάλαινας 12 τόνων στις 12 Ιανουαρίου, η οποία, σύμφωνα με την οργάνωση, υπέκυψε σε τραύματα από αμβλύ τραύμα σε συνέπεια με χτύπημα σκάφους.
Μια Διαρκής Συζήτηση
Το εάν αυτά τα περιστατικά μπορούν να αποδοθούν ή όχι σε δραστηριότητες προκατασκευής αιολικής ενέργειας που διεξάγονται στα παράκτια ύδατα του Νιου Τζέρσεϊ είναι μια συνεχής συζήτηση μεταξύ του κυβερνήτη Phil Murphy, των νομοθετών της πολιτείας, των ομάδων για την κλιματική αλλαγή και των οργανώσεων θαλάσσιας περιβαλλοντικής ασφάλειας, όπως η Clean Ocean με έδρα το Long Branch. Δράση.
Σε μια συνέντευξη στις 17 Ιανουαρίου στους The Two River Times, Clean Ocean Action Η εκτελεστική διευθύντρια Cindy Zipf ζήτησε άμεση και ολοκληρωμένη διερεύνηση αυτών των θανάτων με πλήρη διαφάνεια και ανεξάρτητη επιστημονική εποπτεία της επιχείρησης.
«Ως κρατική κοινότητα, έχουμε ξεκινήσει μια μαζική εκβιομηχάνιση των παράκτιων υδάτων μας με ταχύτητα και κλίμακα που δεν έχει συμβεί πουθενά στην ιστορία της ανθρωπότητας και δεν υπήρξε καμία δέουσα επιμέλεια», είπε ο Zipf. «Όλη αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε γρήγορα. Η εστίαση ήταν στην κατασκευή υποδομών όσο το δυνατόν γρηγορότερα και δεν νομίζω ότι το κοινό το γνωρίζει. Δυστυχώς, χρειάστηκε αυτές οι φάλαινες για να μας κηρύξουν συναγερμό».
Πώς φτάσαμε ως εδώ?
Τον Μάρτιο του 2021, τα Υπουργεία Ενέργειας, Εσωτερικών και Εμπορίου των ΗΠΑ ανακοίνωσαν μια πρωτοβουλία για την αύξηση της υπεράκτιας αιολικής ικανότητας της χώρας στα 30 γιγαβάτ μέχρι το 2030. Αυτός ο υψηλός στόχος απαιτούσε την ανάπτυξη χιλιάδων επιπλέον ανεμογεννητριών στα παράκτια ύδατα του Ατλαντικού και του Ειρηνικού.
Τον Απρίλιο του 2022, το Αρχή Οικονομικής Ανάπτυξης του Νιου Τζέρσεϋ υπέγραψε συμφωνία με την Orsted Offshore North America. Η συμφωνία άνοιξε τον δρόμο για την κατασκευή του Ocean Wind 1, του πρώτου πάρκου αιολικής ενέργειας της πολιτείας, το οποίο θα κατασκευαστεί 13,8 μίλια από τις ακτές του Ατλάντικ Σίτι και θα διαθέτει 99 ανεμογεννήτριες που βρίσκονται σε 108 στρέμματα ανοιχτού ωκεανού. Η Orsted κατέχει επίσης τη μίσθωση σε ένα παρακείμενο τμήμα θαλάσσιας έκτασης για το Ocean Wind 2, ένα έργο που αναμένεται να είναι μεγαλύτερης κλίμακας.
Οι εγκαταστάσεις Orsted είναι δύο από τα εννέα έργα αιολικών πάρκων σε κίνηση στα παράκτια ύδατα του Νιου Τζέρσεϋ, αφού το Υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ δημοπρατούσε 488.000 θαλάσσια στρέμματα σε έξι εταιρείες στις 23 Φεβρουαρίου 2022. Οι προσφορές που κέρδισαν ανήλθαν συνολικά στα 4,37 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτές οι προσφορές προστίθενται σε μία που κατακυρώθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022 από την πολιτεία της Νέας Υόρκης στο Empire Wind Project, μια προσπάθεια που ηγήθηκε η British Petroleum και η Equinor. Το έργο περιλαμβάνει ένα θαλάσσιο τεμάχιο 80.000 στρεμμάτων που βρίσκεται περίπου 18 μίλια από την Εθνική περιοχή αναψυχής Gateway στο Sandy Hook.
Τοποθέτηση της ευθύνης
Παρά τις απαιτήσεις από νομοθέτες του Νιου Τζέρσεϊ όπως ο Gerry Scharfenberger (R-13), η Victoria Flynn (R-13) και ο Vince Polistina (R-2) να αναστείλουν αμέσως όλες τις δραστηριότητες ανάπτυξης υπεράκτιων ανέμων μέχρι να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα για τους θανάτους φαλαινών, Murphy είπε ότι δεν πίστευε ότι η παύση των προετοιμασιών του βυθού της θάλασσας ήταν απαραίτητη αυτή τη στιγμή.
Σε μια δήλωση της 13ης Ιανουαρίου στο Associated Press, ο Μέρφι ανέφερε μια μελέτη της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), η οποία δεν μπορούσε να αποδώσει κανέναν από τους θανάτους φαλαινών σε δραστηριότητες εκβιομηχάνισης υπεράκτιων ανέμων.
«(Η NOAA) είπε (αυτοί οι τύποι θανάτων φαλαινών) συμβαίνουν με αυξημένο ρυθμό από το 2016, και αυτό ήταν πολύ πριν υπάρξει οποιαδήποτε υπεράκτια αιολική δραστηριότητα», είπε ο Murphy, ο οποίος ελπίζει να επιτύχει 100 τοις εκατό καθαρή ενέργεια στην Garden State μέχρι το 2050. «Φαίνεται ότι μερικές από αυτές τις φάλαινες έχουν χτυπηθεί από σκάφη».
Αν και η Zipf παραδέχεται ότι δεν υπάρχει τρόπος να συνδεθούν άμεσα οι δραστηριότητες αιολικής ενέργειας με τους θανάτους φαλαινών αυτή τη στιγμή, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει μια λογική εξέλιξη.
«Γιατί να μην είναι ύποπτες οι 11 υπεράκτιες εταιρείες που σχετίζονται με την αιολική ενέργεια;» ρώτησε ο Zipf. «Αυτή τη στιγμή είναι εξουσιοδοτημένοι να διεξάγουν προκατασκευαστικές και κατασκευαστικές δραστηριότητες… Πότε έχουν επιτραπεί ποτέ τόσες πολλές βιομηχανικές δραστηριότητες στην περιοχή ταυτόχρονα;»
Αναπάντητα Ερωτήματα
Εταιρείες όπως η Orsted έχουν επί του παρόντος εγκριθεί για τη χαρτογράφηση του θαλάσσιου πυθμένα στις περιοχές του έργου τους, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση τεχνολογιών σόναρ και άλλων γεωτεχνικών ικανοτήτων για τη δοκιμή της υφής και των χαρακτηριστικών των τοποθεσιών τους.
Σύμφωνα με τον Zipf, η χρήση αυτών των τεχνολογιών μπορεί να αποπροσανατολίσει τη θαλάσσια ζωή, προκαλώντας διαταραχές στη μετανάστευση, την αναπαραγωγή, τη διατροφή και την προστασία τους.
Σε μια συνέντευξη του Μαΐου 2022 στο The Two River Times, η Zipf ζήτησε από τους νομοθέτες να περιορίσουν αυτή τη μαζική εκβιομηχάνιση των παράκτιων υδάτων και αντ’ αυτού να προχωρήσουν με ένα έργο μικρότερης κλίμακας, το οποίο θα μπορούσε να μελετηθεί για τον προσδιορισμό του πιθανού κόστους και των οφελών.
«Πού είναι οι αποδείξεις ότι αυτά τα έργα θα παράγουν τα αποτελέσματα που μας έχουν υποσχεθεί; Τι χρειάζεται πραγματικά για να κατασκευαστεί ένας στρόβιλος στο μέγεθος του κτηρίου Chrysler, πόσο μάλλον χιλιάδων; Τι συμβαίνει όταν πρέπει να αντικαταστήσετε ένα πτερύγιο τουρμπίνας στο μέγεθος του Αγάλματος της Ελευθερίας; Τι γίνεται με το γεγονός ότι δεν έχουμε πραγματικά έναν καλό τρόπο για να ανακυκλώσουμε αυτές τις σπασμένες λεπίδες; Από πού προέρχεται το κίνητρο για να προχωρήσουμε όλα αυτά; Είναι ανησυχητικό γιατί δεν έχουμε πολλές απαντήσεις», είπε ο Zipf.
Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στην έντυπη έκδοση των The Two River Times 19 – 25 Ιανουαρίου 2023.
